Miad
Verfasst: So., 22.02.2015, 16:26
Wurstel
Einer meiner Liedtexte. Geschrieben habe ich ihn, als ich (jahrelang!) in der betreffenden Stimmung war.
Ich füge noch eine Übersetzung ins Hochdeutsche an.
(Ups, da kommt die Fehlermeldung, daß es zu lange ist. Also kommt die Übersetzung im nächsten Posting.)
Wie gefällt Euch dieser Text?
Wurstel
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Miad
(15. September 1995, 22.00, Graffity/7. Dezember 1995 14:40, im Bett)
I lieg' do auf meina' Kautsch und sinnier' vua' mi' hin.
"Eigantlich soi't i 'wos tuan." Doch kummt m'a des heit' net in ' Sinn.
Friahra' woar i a anderer, doch jetzt hob i kan Antrieb mehr.
Den Grund waaß i aa' net genau, bin a Karikatur nua vo' an Mau'.
I frog' mi' nur, is' des so guat, daß i auf ollas hau' mein' Huat?
Soit' i mi net bessa stö'n? Oba' naa', ' wü' mi' net quwö'n.
Geht des ewig jetzt so weiter, niemoi's traurig, niemois heiter?
Oda' wird si' 's Schicksoi' drah'n, aus'n Sumpf mi' 'außezaah'n?
Grüb'ln tua i und studier'n, a Hauf'n Zeig foah't dua'ch mei' Hirn.
I woa't am Lichtblick ohne Frog', wann 's sei' muaß, bis zum Jüngsten Tog,
wäu' i bin miad.
So miad.
Endlos miad.
Jo, i bin miad,
so miad,
nua miad.
Warum?
I hob' kan' Leffe', absolut kaa' Lust.
I wü' goa' nix moch'n, hob' nua' an' Frust.
I hob' kan' Gusto, bin fia ollas z' bled.
I brauch' an, der mi 'aussezaaht, oba den hob i leida' net.
No' imma' knotz' i auf da' Kautsch und stiea' ins Noarrenkast'l.
I schau' ma' do im Fernseh'n au' den Hias und den Wast'l.
Doch irgendwie geht's an mia' vurbei, die Sendung do mi'n Moik.
Do haaßt 's oi'wäu, des g'foit so sehr dem ganzen Oip'mvoi'k.
Doch frog' i mi': Wea' kaunn do loch'n, bei diese bled'n Schmäh,
d'rum schoi't i des Programm jetzt um, wäu' i auf des net steh.
Im Zwaara' tan s' politisier'n, im RTL spüh'n s' Töa'mineter.
Der tuat mi' aa' net int'ressier'n, der Muskelmann, durch Wände geht er.
Oba' i fang glei' zum Gähnen an, wäul i do nimma' zuaschau'n kaunn.
And're find'n des so steu', nua i schlof' vorm Fernseha' ei'.
wäu' i bin miad.
So miad.
Endlos miad.
Jo, i bin miad,
so miad,
nua miad.
Warum?
Heit' denk' i ma', steh' net auf, bleib' den ganzen Tog im Bett.
Wäu Wunda' passier'n eh kaa', und unta' da' Tuchant is 's aa' nett.
So lebt si' 's aa', de Tog, Woch'n und auch Johr
verge'ngan sowieso. Beim Schlof'n is' wenigstens kaa' G'foahr,
daß ma' wos foischmocht oda daß goa a Unfoi' g'schicht:
Vo' an' Auto üba'foah'n, gibt's im Schlofzimma' nicht.
Woa't'n tua i, daß wer kummt, mi' aufhebt und mi' motiviert,
doch scheint 's, daß mei' Schicksoi' eh' kan' int'ressiert.
Oba fia' heit' is' g'nua', i loß' des Schreib'n sei',
wäu heit' foit mir sowieso nix G'scheit's mehr ei'.
Wäu' i bin miad.
So miad.
Endlos miad.
Jo, i bin miad,
so miad,
nua miad.
Warum?
I hob' kan' Leffe', absolut kaa' Lust.
I wü' goa' nix moch'n, hob' nua' an' Frust.
I hob' kan' Gusto, bin fia ollas z' bled.
I brauch' an, der mi 'aussezaaht, oba den hob i leida' net.
I hob' kan' Leffe', absolut kaa' Lust.
I wü' goa' nix moch'n, hob' nua' an' Frust.
I hob' kan' Gusto, bin fia ollas z' bled.
I brauch' an, der mi 'aussezaaht, oba den gibt's net.
(© 1995 by Wurstel [Name anonymisiert])
Einer meiner Liedtexte. Geschrieben habe ich ihn, als ich (jahrelang!) in der betreffenden Stimmung war.
Ich füge noch eine Übersetzung ins Hochdeutsche an.
(Ups, da kommt die Fehlermeldung, daß es zu lange ist. Also kommt die Übersetzung im nächsten Posting.)
Wie gefällt Euch dieser Text?
Wurstel
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Miad
(15. September 1995, 22.00, Graffity/7. Dezember 1995 14:40, im Bett)
I lieg' do auf meina' Kautsch und sinnier' vua' mi' hin.
"Eigantlich soi't i 'wos tuan." Doch kummt m'a des heit' net in ' Sinn.
Friahra' woar i a anderer, doch jetzt hob i kan Antrieb mehr.
Den Grund waaß i aa' net genau, bin a Karikatur nua vo' an Mau'.
I frog' mi' nur, is' des so guat, daß i auf ollas hau' mein' Huat?
Soit' i mi net bessa stö'n? Oba' naa', ' wü' mi' net quwö'n.
Geht des ewig jetzt so weiter, niemoi's traurig, niemois heiter?
Oda' wird si' 's Schicksoi' drah'n, aus'n Sumpf mi' 'außezaah'n?
Grüb'ln tua i und studier'n, a Hauf'n Zeig foah't dua'ch mei' Hirn.
I woa't am Lichtblick ohne Frog', wann 's sei' muaß, bis zum Jüngsten Tog,
wäu' i bin miad.
So miad.
Endlos miad.
Jo, i bin miad,
so miad,
nua miad.
Warum?
I hob' kan' Leffe', absolut kaa' Lust.
I wü' goa' nix moch'n, hob' nua' an' Frust.
I hob' kan' Gusto, bin fia ollas z' bled.
I brauch' an, der mi 'aussezaaht, oba den hob i leida' net.
No' imma' knotz' i auf da' Kautsch und stiea' ins Noarrenkast'l.
I schau' ma' do im Fernseh'n au' den Hias und den Wast'l.
Doch irgendwie geht's an mia' vurbei, die Sendung do mi'n Moik.
Do haaßt 's oi'wäu, des g'foit so sehr dem ganzen Oip'mvoi'k.
Doch frog' i mi': Wea' kaunn do loch'n, bei diese bled'n Schmäh,
d'rum schoi't i des Programm jetzt um, wäu' i auf des net steh.
Im Zwaara' tan s' politisier'n, im RTL spüh'n s' Töa'mineter.
Der tuat mi' aa' net int'ressier'n, der Muskelmann, durch Wände geht er.
Oba' i fang glei' zum Gähnen an, wäul i do nimma' zuaschau'n kaunn.
And're find'n des so steu', nua i schlof' vorm Fernseha' ei'.
wäu' i bin miad.
So miad.
Endlos miad.
Jo, i bin miad,
so miad,
nua miad.
Warum?
Heit' denk' i ma', steh' net auf, bleib' den ganzen Tog im Bett.
Wäu Wunda' passier'n eh kaa', und unta' da' Tuchant is 's aa' nett.
So lebt si' 's aa', de Tog, Woch'n und auch Johr
verge'ngan sowieso. Beim Schlof'n is' wenigstens kaa' G'foahr,
daß ma' wos foischmocht oda daß goa a Unfoi' g'schicht:
Vo' an' Auto üba'foah'n, gibt's im Schlofzimma' nicht.
Woa't'n tua i, daß wer kummt, mi' aufhebt und mi' motiviert,
doch scheint 's, daß mei' Schicksoi' eh' kan' int'ressiert.
Oba fia' heit' is' g'nua', i loß' des Schreib'n sei',
wäu heit' foit mir sowieso nix G'scheit's mehr ei'.
Wäu' i bin miad.
So miad.
Endlos miad.
Jo, i bin miad,
so miad,
nua miad.
Warum?
I hob' kan' Leffe', absolut kaa' Lust.
I wü' goa' nix moch'n, hob' nua' an' Frust.
I hob' kan' Gusto, bin fia ollas z' bled.
I brauch' an, der mi 'aussezaaht, oba den hob i leida' net.
I hob' kan' Leffe', absolut kaa' Lust.
I wü' goa' nix moch'n, hob' nua' an' Frust.
I hob' kan' Gusto, bin fia ollas z' bled.
I brauch' an, der mi 'aussezaaht, oba den gibt's net.
(© 1995 by Wurstel [Name anonymisiert])